Terwijl de premier een tijdje terug sprak over ‘het nieuwe normaal’, is er bij ons in huize De Jager sprake van ‘ons nieuwe bijzonder’. Want dat is het! Wat ons betreft hoeven we ook niet terug naar ‘het oude normaal’. Het is alweer meer dan tien weken geleden dat ons derde wondertje geboren werd en Marte hoort er direct helemaal bij. Dat is niet het enige dat er in de afgelopen tijd allemaal veranderde. We nemen jullie graag even mee in ons nieuwe bijzonder.
Druk?
Het is alweer meer dan vier jaar geleden dat we voor het eerst ouders werden. Wat hadden we het er toen druk mee vonden we. Ja, echt! Terwijl we ons toen nog niks konden voorstellen bij drie kinderen onder de vier, weten we nu eigenlijk niet eens meer waar we het eigenlijk toen zo druk mee hadden. De grootste overgang was toch echt wel die van een naar twee kinderen. Toch is het met een baby in huis wel weer lekker druk, al is Marte tot nu toe wel de meest relaxte van de drie. Al kloppen we dat ook maar snel af….
Een zusje!
Terwijl Anita de fotoboeken aan het maken is, laat ze ook de geluidsopname die ik gemaakt heb weer even horen. Vier uren nadat Marte geboren werd, stapte ik de slaapkamer van de jongens binnen. We hebben opgenomen hoe de jongens vol verwondering van mij horen dat ze een zusje hebben gekregen. De twee grote beschermheren vonden het toen nog erg spannend om naar beneden om haar en de kraamhulp te ontmoeten. En nu? Nu mogen ze dolgraag even een dikke kus en knuffel geven, weten ze inmiddels allebeide hoe je haar een speen geeft, heeft Jurre geholpen met de fles en zijn ze ontzettend lief voor haar.
Bij het schoolplein
Sinds een paar weken mogen we ons ook officieel basisschoolouders noemen. Jurre is inmiddels vier en voor we het wisten kwam dus zijn juf op bezoek voor een intakegesprek. In verband met Corona hadden we er eigenlijk niet meer op gerekend, maar toch mocht Jurre de laatste vier weken nog naar de basisschool. Voor hem en ons enorm spannend, maar we zijn heel snel gewend! Zelfs het eerste speelafspraakje werd al bijna gemaakt. We voelen ons nog wel echt groentjes daar bij het hek, maar ook daar vinden we onze draai. En inmiddels is het alweer ‘de grote vakantie’ en zijn we weer met zijn allen thuis.
Naar de peuter
De middelste van het stel heeft ook een hele ontwikkeling doorgemaakt. Zijn leventje bestond in de eerste plaats vooral uit het papegaaien van zijn broer, in alle opzichten. Eerst door hem in zoveel mogelijk na te doen. Nu heeft hij ook op taalgebied een hele ontwikkeling doorgemaakt en probeert dus ook alles wat Jurre zegt na te zeggen. Toch krijgt hij ook zijn eigen leventje. In de laatste weken voor de zomervakantie ging Sybren mee naar de peuter. Eerst nog samen met Jurre, maar daarna helemaal alleen! De eerste keren was hij zo moe van alle indrukken dat er bij de lunch zelfs geen boterham meer in ging en hij direct wilde slapen. Dat werd later beter; toen zong hij nog heel regelmatig ‘in de gloria’ in zijn bed voor hij zijn middagslaapje begon.
Vakantie!
We hebben al vaak tegen elkaar gezegd. “Wat groeit die Marte anders op!”, en dat is natuurlijk ook echt zo. Waar we Jurre nog wel eens konden vragen om vooral stil te doen omdat zijn broertje net in de wieg sliep, laten we dat nu maar wat los. Gelukkig slaapt Marte nu nog dwars door alle speelgeluiden van haar broers heen. Zoals gezegd hebben de jongens nu vakantie en over een paar weken zijn we ook echt even met zijn vijven vrij. Dan hebben we nog meer tijd om te genieten van al dat moois, van ons nieuwe bijzonder.
