Jongensgezin

Het was de afgelopen weken weer erg stil op deze blog, maar niet zonder reden. Begin juni zijn we namelijk voor de tweede keer ouders geworden. Heit en mem van nog een zoon. Jurre heeft een broertje gekregen en zijn naam is Sybren Jelte. Alles gaat goed met ons en ons jongensgezin.

We wisten tijdens de zwangerschap niet of we een zoon of dochter zouden krijgen. Er is veel gespeculeerd in onze omgeving en ook ik was razend nieuwsgierig. Waar ik bij Jurre duidelijk het gevoel had dat we een jongetje zouden krijgen, had ik nu geen idee. En dan is het cliché toch weer waar: als het maar gezond is! Een meisje had de geslachtsverhoudingen in ons gezin weer gelijkgetrokken. Nu ben ik als enige vrouw in de minderheid. Maar o zo rijk met drie mannen om me heen!

Ik kan me gaan klaarmaken voor nog meer kapotte knieën, vieze broeken en stoeipartijen. Racen met auto’s, spelen met de trein en klimmen in bomen. In deze tijd waar genderneutraliteit een hot item is, hoor ik je denken: wat een stereotypen, niet alle jongens zijn zo toch? Nee, dat klopt! Jongens kunnen ook met poppen spelen en er zijn genoeg meisjes die ook klimmen in bomen en spelen met auto’s. Jurre houdt van deze ’typische jongensdingen’ maar ook van knutselen en pannenkoeken bakken in zijn keukentje. Als ik me opmaak, staat Jurre er met zijn neus bovenop. Ook Sybren bepaalt straks zelf waar zijn interesses liggen. Dat is in ieder geval ons streven. Feit blijft dat ik in een huis woon waar veel testosteron aanwezig is.

Als ouders voldoen we zelf ook niet aan bepaalde stereotypen. Zo draait Wytse Pyt zijn hand niet om voor het huishouden en mis ik tijdens dit WK nauwelijks voetbalwedstrijden. Sterker nog, ik ben degene die er later voor kan zorgen dat onze jongens op het schoolplein mee kunnen praten over de stand in de eredivisie. Misschien lijken ze daarin ook wel op hun vader en heeft het hun interesse niet. Ik ben vooral erg benieuwd hoe onze jongens zich de komende jaren gaan ontwikkelen. Benieuwd naar het karakter van Sybren en hoe beide broers straks met elkaar om zullen gaan. Dat komt allemaal nog wel. Nu geniet ik nog lekker van het geklets van peuter Jurre en het knuffelen met baby Sybren.